Sligro mag geen drank meer verkopen

De gemeente Deventer is voornemens op korte termijn een last onder dwangsom op te leggen aan Sligro. De groothandel oefent naar de mening van de gemeente Deventer het slijtersbedrijf uit zonder de daartoe vereiste vergunning. Deze week heeft de burgmeester van Deventer daartoe besloten, dit op verzoek van een plaatselijke slijter, daarin gesteund door de brancheorganisatie voor slijters de Koninklijke SlijtersUnie te Eindhoven. 
Marc Houben, advocaat van de brancheorganisatie: ‘De SlijtersUnie heeft de aanpak van illegale verkoopactiviteiten door zelfbedieningsgroothandels hoog in haar prioriteitenlijst staan. Eerder heeft zij illegale verkopen van drank door Makro in Best en het Sligro filiaal in Eindhoven aan de kaak gesteld. Bij Makro Best heeft dat er al toe geleid dat deze groothandel verplicht werd een slijterij te openen om sterke drank te mogen blijven verkopen. Ten aanzien van Sligro Eindhoven loopt momenteel nog een gerechtelijke procedure over de kwestie.’
De burgemeester heeft bepaald dat Sligro de verkoop van alcoholhoudende drank aan particulieren in de vestiging te Deventer dient te staken en gestaakt te houden. De hoogte van de dwangsom wil hij stellen op € 5.000,- per constatering, met een maximum van € 15.000,-. De voorgenomen dwangsom heeft een preventief karakter. Dat wil zeggen dat deze er op gericht is om overtredingen van de Drank- en Horecawet in te toekomst te voorkomen.
Het is een publiek geheim dat half Nederland inkoopt bij zelfbedieningsgroothandels als Sligro. Het door Sligro gehanteerde beleid ten aanzien van afgifte van klantenkaarten brengt met zich mee dat verkoop van producten zich niet  beperkt tot detaillisten maar zich tevens uitstrekt tot overige bedrijven, verenigingen of stichtingen, alsmede tot vrije beroepsbeoefenaren. De arts of advocaat die als een vrije beroepsbeoefenaar een pas ter beschikking heeft kan niet als detaillist worden aangemerkt. Hetzelfde geldt voor (bestuursleden van) de tennisvereniging of de plaatselijke kookclub. Niettemin wordt ook aan deze groepen onverkort een pas ter beschikking gesteld en vindt verkoop plaats voor particuliere doeleinden, weliswaar aan ingeschrevenen in de Kamer van Koophandel, waarbij de koper echter eindgebruiker is van het gekochte product.
Al in 2010 is een consumentenonderzoek uitgevoerd onder 1221 wijnshoppers uit een brede doelgroep: jong en oud, wijnliefhebbers en minder frequente drinkers, waaruit bleek dat 48% van de mannen de groothandel noemde als een van de kanalen waar men wijn kocht. Dit was 34% bij de vrouwen. De groothandel vormde onder mannen een aandeel van 11% in de aankoopkanalen van wijn. Dit was 9% onder vrouwen. Slechts 8% van de respondenten kocht wijn voor zakelijke doeleinden; 7% daarvan werd gevormd door de respondenten die wijn kochten voor een formeel etentje thuis en 1% door de respondenten die wijn kochten als cadeau voor een formele aangelegenheid. Alle andere respondenten (92%) kochten wijn voor eigen gebruik.
Uit de uitspraken van de Raad van State bleek eerder al dat bij Makro (waar een gelijksoortig beleid gehanteerd wordt ter zake uitgifte van klantenpassen als bij Sligro) sprake was van detailhandel. Het pasjessysteem voorkomt immers niet dat een gedeelte van de aankopen wordt aangewend voor privégebruik/eigen gebruik. Gelet op genoemde jurisprudentie dient ook in het geval van Sligro te worden aangenomen dat verkoop aan particulieren plaats vindt, oftewel de verkoop aan diegenen die goederen kopen anders dan in de uitoefening van een beroep of bedrijf. 
Houben: ‘Aangenomen mag worden dat Sligro niet zal berusten in het besluit. De SlijtersUnie ziet de beslissing van de burgemeester niettemin als een belangrijk stap naar een level playing field. Wanneer erkend wordt dat zelfbedieningsgroothandel tevens detailhandel drijven zullen ze ook aan dezelfde regels als de detailhandel gebonden zijn, en wordt daarmee het niet te rechtvaardigen concurrentievoordeel teniet gedaan.’